پرش به محتوا

اثر بارنت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

اثر بارنت (به انگلیسی: Barnett effect) به مغناطش یک مادهٔ فرومغناطیس در اثر تغییر در گشتاور مکانیکی آن گفته می‌شود.[۱]

این اثر اولین بار در سال ۱۹۱۵ توسط فیزیکدان آمریکایی ساموئل بارنت گزارش شد.[۲] اثر بارنت یکی از سه اثر الکترومکانیکی است که توسط ماکسول پیش‌بینی شده‌بود.[۳] این مشاهده همچنین فرضیه آمپر را که خاصیت مغناطیسی از تغییر حرکت چرخشی مواد ناشی می‌شود را نیز تأیید کرد.[۱]

پانویس

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Charles P. Poole Jr. , Encyclopedic Dictionary Of Condensed Matter Physics, Vol. 1, Elsevier Inc. 2004 p.106 ISBN 0-12-088398-8
  2. S.J. Barnett, Magnetization by Rotation, Physical Review, Vol. 6 (1915), pp. 239–270. doi:10.1103/PhysRev.6.239
  3. C.W.F. Everitt, "Maxwell, James Clerk" in Dictionary of scientific biography, Vol. 9, Charles Coulston Gillispie (Ed.), Simon & Schuster and Prentice Hall International, 1981 p.211 ISBN 0-684-16967-3

منابعی برای مطالعهٔ بیشتر

[ویرایش]
  • J.R. Fletcher, D.R. Pooler, The Jahn-Teller and Barnett effects, J. Phys. C: Solid State Phys. , Vol. 15 (1982), pp. 2695-2707. doi:10.1088/0022-3719/15/12/017

جستارهای وابسته

[ویرایش]